เล่าเรื่องเมืองขอนแก่นผ่านภาพถ่าย อ.น้ำพอง

ประวัติ อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่น เดิมเป็นหนึ่งใน 5 อำเภอ ของเมืองขอนแก่นในอดีต คืออำเภอเมืองขอนแก่น อำเภอน้ำพอง อำเภอชนบท อำเภอภูเวียง และอำเภอพล เป็นอำเภอที่สำคัญในด้านทิศเหนือของตัวจังหวัดขอนแก่น มีแม่น้ำพองไหลผ่าน ถือเป็นสายเลือดที่หล่อเลี้ยงชาวน้ำพองในการประกอบอาชีพด้านเกษตรกรรม ในอดีตมีการการคมนาคมที่ขนส่งสินค้าตามลำน้ำพอง บริเวณท่าหว้า หมู่ที่ 3 ตำบลน้ำพอง เมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2450 ทางราชการได้ตั้งอำเภอขึ้นโดยแรกเริ่มใช้ชื่อว่า “อำเภอท่าหว้า” มีหลวงผดุงแคว้นประจันทร์ เป็นนายอำเภอคนแรก ต่อมาได้เปลี่ยนชื่ออำเภอเป็น “อำเภอน้ำพอง” ตามสถานที่สำคัญคือแม่น้ำพอง ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2452 เป็นต้นมา

ระหว่างปี พ.ศ. 2478 – 2482 สมัยหลวงศรีนครานุรักษ์เป็นนายอำเภอ ได้พิจารณาเห็นว่าที่ตั้งสถานที่ราชการคับแคบไม่มีทางที่จะขยายได้ ทั้งสถานที่ราชการและบ้านพักราชการชำรุดทรุดโทรม ประกอบกับมีที่ตั้งที่เหมาะสมแก่การบริหารราชการ ใกล้ๆ สถานีรถไฟหนองกุง (สถานีรถไฟน้ำพองในปัจจุบัน) เพื่อสะดวกในการติดต่อราชการกับจังหวัดและอำเภออื่นๆ ควรที่จะมีการย้ายที่ว่าการอำเภอ แต่กระทรวงมหาดไทยได้พิจารณาเห็นว่าทางรถไฟยังไม่เสร็จเรียบร้อย จึงให้ระงับการย้ายที่ว่าการอำเภอไว้ก่อน ต่อมาปี พ.ศ. 2489 ร.ต.ท. มุข ประเสริฐวงษ์ ย้ายมาดำรงตำแหน่งนายอำเภอน้ำพอง ประชาชนส่วนใหญ่ต้องการให้ย้ายที่ว่าการอำเภอไปตั้งใกล้ๆ สถานีรถไฟดังกล่าว กระทรวงมหาดไทยจึงอนุมัติให้ย้ายที่ว่าการอำเภอไปตั้งใกล้กับสถานีรถไฟหนองกุง ตำบลวังชัย โดยมีราษฎรบริจาคที่ดินสำหรับใช้เป็นสถานที่ตั้งที่ว่าการอำเภอ

คำขวัญ ลำน้ำพองงามพิลาส องค์พระธาตุนามขามแก่น มากเนืองแน่นโรงงานใหญ่ เลื่องลือไกลสู้จงอาง ตลาดกลางแห่งพืชผล ยลปรางค์กู่ประภาชัย งามวิไลหอรัฐบุรุษ

ของดี

สถานที่ท่องเที่ยว

ปราชญ์ชุมชน พระบ้านเสียว ปราชญ์รักษาพิษงูจงอาง